Παρασκευή 25 Απριλίου 2008

Κατανόηση για τον Rivaldo

Έγραψε ο κ. Στ. Μαρκάκης στο blog του σχετικά με το Ριβάλντο :

Ο Ριβάλντο είναι μάγος της μπάλας, αλλά το επικοινωνιακό του παιχνίδι, το παίζει ως τσουρουκάς μπάρμπα Γιώργος ερασιτεχνικού σωματείου. Οι διαφωνίες που μπορεί να ανακύψουν μ’ έναν πρώην εργοδότη σου, κατά βάθος αφορούν πάντα εσάς τους δύο: εκείνος σε πλήρωνε, αλλά κι εσύ δούλευες κι έχεις κάθε δικαίωμα να θεωρήσεις εσύ ότι σε πλήρωνε έως και λίγο κι εκείνος να θεωρεί ότι σου τα ‘δωσε τζάμπα, χωρίς να τα αξίζεις.
Όταν ο κόσμος σ’ έχει αγαπήσει όμως, σ’ έχει αυτονόητα αγαπήσει όχι μόνο αυθύπαρκτα, αλλά στο πλαίσιο μιας ομάδας που αγαπά έτσι κι αλλιώς. Και γι’ αυτό είναι πάντα λάθος σου να στρέφεσαι εναντίον τους απαιτώντας, στην πράξη, να σε αγαπούν… πάντα, ό,τι κι αν γίνει, ακόμη κι αν τεθείς εκτός πλαισίου ομάδας. Είναι μέρος του ποδοσφαίρου να «μισήσεις» φαινομενικά (μ’ ένα πανό ή μια γιούχα ή και μια… γουρουνοκεφαλή στο γήπεδο ακόμη!) όποιον «λάτρεψες» όσο ήταν ιερέας της δικής σου λατρείας και από έναν κοτζάμ Ριβάλντο περιμένουμε όλοι –και κυρίως οι νεώτεροι παίκτες- να διδαχθούν “παγκόσμιες” ποδοσφαιρικές συμπεριφορές. Όταν ο Ριβάλντο φέρεται σαν 12χρονο σε προαύλιο, τι θα κάνουν, μετά, οι 18χρονοι;
Όσο για τις περί ΕΠΟ κουβέντες του στα αποδυτήρια, ούτε τις υιοθετώ ούτε τις αποκηρύττω, διότι δεν μπορώ να αποδείξω ούτε την αλήθεια ούτε το ψέμα τους. Αυτό που μπορώ σίγουρα να πω όμως είναι ότι θα είχαν μεγαλύτερη βαρύτητα εάν τις έλεγε νηφάλιος και όχι στο πλαίσιο μιας γενικότερης, σχεδόν μανιακής σε ορμή και πάθος «αποκήρυξης» συλλήβδην του παρελθόντος του. (Γι’ αυτό λέω και ότι, επικοινωνιακά παίζει το παιχνίδι σαν μπάρμπα-Γιώργος με τσαρούχια και όχι σαν βιρτουόζος με κανονικά, «βαριά σαν ιστορία», ποδοσφαιρικά παπούτσια…)


κι εγώ σχολίασα :

Χρήσιμο το blog σας κ. Μαρκάκη, αν και διαφωνώ σε πολλά σημεία των γραφομένων σας (αυτό βέβαια δεν είναι είδηση, αφού ακόμα και δύο φίλαθλοι της ίδιας ομάδας δεν συμφωνούν μεταξύ τους, πόσο μάλλον…)
Στο post σας αυτό διαφωνώ ότι οι φίλαθλοι θαυμάζουν έναν παίκτη μόνο στο πλαίσιο της ομάδας που υποστηρίζουν. Τα τρία προηγούμενα χρόνια έβλεπα σχεδόν όλα τα παιχνίδια του ολυμπιακού (δεν είμαι ολυμπιακός), για να θαυμάζω όσο μπορούσα τον Ριβάλντο (και τον Καστίγιο), παλαιότερα είχα χειροκροτήσει στο γήπεδο το Βαζέχα, και όταν είχε βάλει γκολ στη ομάδα μου. Μακάρι να έρχονταν περισσότεροι τέτοιοι παίχτες στη χώρα μας!
Οι πρόσφατες αντιδράσεις του Ριβάλντο πιστεύω ότι οφείλονται πιο πολύ σε ξάφνιασμα. Ένας παίκτης που έχει γεννηθεί στη χώρα που το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία, που έχει αγωνιστεί στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, που έχει ανακηρυχθεί καλύτερος παίκτης στον κόσμο, έρχεται στην Ελλάδα παίζει τρία χρόνια σε μια ομάδα που μπορεί να χαίρεται νίκες (πράγμα που το βρίσκει φυσιολογικό, νομίζοντας ότι οφείλονται κυρίως σε εκείνον), που κτυπάει γύρω στα 15 φάουλ κατά μέσο όρο έξω απ’την μεγάλη περιοχή σε κάθε ματς και τον λατρεύουν οι οπαδοί (εδώ έχετε δίκαιο, τον χειροκροτούν επειδή παίζει στην ομάδα τους, όχι επειδή είναι μεγάλος παίκτης και αυτό αποδείχτηκε φέτος στον α’ γύρο, όταν τον γιουχάρανε, αλλά αυτό είναι το ποιόν και το ήθος των οπαδών του “θρύλου”, μεταξύ των οποίων και ο Δήμαρχος Πειραιά, όπως τον “χαρήκαμε” την Κυριακή το βράδυ, και που εξηγεί γιατί χαίρονται της “εκτίμησης” των υπολοίπων φιλαθλων της Ελλάδας).
Και μετά πηγαίνει σε μια ομάδα που κερδίζει κυρίως χάρη στη συμβολή του, που δεν κτυπάει ούτε σε ολόκληρη τη σαιζόν 15 φάουλ έξω από τη μεγάλη περιοχή, που δεν της δίνουν οφθαλμοφανέστατα πέναλτυ σε 2 καθοριστικά ματς, που τα χάνει (με Αστέρα και Πανιώνιο, στο δεύτερο μάλιστα είναι πρωταγωνιστής ο ίδιος αφού η σπρωξιά που τρώει 2-3 μέτρα μέσα στην περιοχή τον πετάει έξω απ΄αυτή) και παρόλα αυτά μαζεύει με την ομάδα του περισσότερους βαθμούς (είναι και πρώτος σε αρκετά στατιστικά, με την αξία του αυτή τη φορά), όμως δεν παίρνει το πρωτάθλημα επειδή έκανε λάθος μια ομάδα που υποβιβάζεται και δεν ειδοποιήθηκε από την αρμόδια αρχή, ενώ ειδοποιήθηκε ο αντίπαλος για να κάνει ένσταση (διαφορετικά δεν ξέρω αν θα το έπαιρνε είδηση).
Τότε σηκώνονται οι κουρτίνες μπροστά από τα μάτια του Ριβάλντο και αποκαλύπτονται πολλά από αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Και ένας παίχτης παθιασμένος με τη δουλεία του δεν μπορεί να τα χωνέψει όλα αυτά που μαθαίνει. Και αντιδράει όπως θα αντιδρούσα κι εγώ κι εσείς και (και σίγουρα πολύ χειρότερα) οι οπαδοί του ολυμπιακού, που τώρα τον κατηγορούν.
Είναι τόσο αφύσικο;

ΥΓ 1 : Σε προηγούμενο post σας αναφέρεστε στα 36 πρωταθλήματα του ολυμπιακού. Ναι, είμαι κι εγώ ανάμεσα στους αμέτρητους φιλάθλους που θεωρούν τα 10 τουλάχιστον από τα 11 τελευταία ότι δεν τα πήραν τίμια, ξεχνάμε όμως, όσον αφορά το φετεινό, πως πήρε και κάποιους βαθμούς με διαιτησία ΞΑΝΑ (νίκες με Ηρακλή, Άρη, Εργοτέλη, ΠΑΟΚ, ισοπαλία με Αστέρα), που δεν θα του έφταναν ένας σωρός ενστάσεις για να πάρει και αυτόν τον τίτλο.
Επειδή γράφετε σε εκείνο το ποστ ότι έχετε καλό αρχείο, μπορείτε να ανατρέξετε στις αρχές της δεκαετίας του 70, τότε με τη “μεγάλη” ομάδα επί Γουλανδρή. Ίσως δείτε πόσα ματς είχε πάρει στο 85′ λεπτό με τζούφια πέναλτυ, να θυμηθείτε δηλώσεις για αποχώρηση από το πρωτάθλημα πολλών ομάδων μετά από τέτοιες ήττες από το θρύλο. Έτσι θα μειωθούν ακόμα περισσότερο τα τίμια πρωταθλήματα και θα δείτε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, μόνο που ο Κόκκαλης δεν τηρεί ούτε τα προσχήματα και τα παίρνει όλα (λόγω των χρημάτων του Champions League πιστεύω).
Πιο πολλά θα καταλάβουμε - για την ποσοστιαία αναλογία - αν διαβάσουμε πως γινόταν το πρωτάθλημα προπολεμικά (πολλή ιστορία θα πείτε, αλλά τι να κάνω, αφού αναφερθήκατε στα 72 χρόνια). Αν θυμάμαι καλά, (αυτό ίσως το βρείτε εσείς, γιατί εγώ δεν διαθέτω αρχείο, μόνο μνήμη από όσα έχω διαβάσει) γινόταν με ομίλους περιφερειακούς, Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Επαρχίας, κάπως έτσι… Οπότε έβγαιναν στον τελικό οι νικητές συνήθως Αθηνών-Πειραιώς, από Πειραιά σχεδόν πάντα ο ολυμπιακός από Αθήνα πότε η ΑΕΚ, πότε ο Παναθηναϊκός, άρα μοιράζονταν μεταξύ τους οι τίτλοι, αν υποθέσουμε ότι τα μισά τα έπαιρνε ο Αθηναίος νικητής και τα μισά ο Πειραιώτης (ελάχιστα είχαν ξεφύγει από Αθήνα-Πειραιά, αν θυμάμαι καλά). Οπότε καταλαβαίνουμε ότι ο ολυμπιακός είναι θρύλος μόνο στα μάτια του Δημάρχου Πειραιά και των λοιπών φανατικών οπαδών του.

ΥΓ 2 : Τελικά η ΑΕΚ μπορούσε να κάνει ένσταση στο ματς με τον Αστέρα του α’ γύρου για αντικανονική συμμετοχή του Φυντανίδη, όπως έχει γραφεί; Ξέρετε;

ΥΓ 3 : Ενδιαφέρον ήταν πρόσφατο ποστ του Old Boy γι’αυτά τα θέματα, το οποίο είχα επίσης σχολιάσει και αν σας ενδιαφέρει το έχω βάλει εδώ :
http://podosfairo-fan.blogspot.com/2008/04/o-old-boy-post-2142008.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: